خدا حافظ ای جان

کاش فرصت آن بوسه عاشقانه ی پاک بر گوشه ی پیراهن یوسف کنعانم یک بار در عمل بر تو ثابت می شد

و هزاران کاش و هزاران آرزو که این روز ها در ذهن وقلبم رژه می روند و فرصت فریاد می طلبند

تنها ریحان خوش عطر آرام بخش من خوشبختی و آرامش توست وگرنه هیچ دل و قلبی تحمل این حجم از دور ی را ندارد

وبالاخره چه ناباورانه تمام شد

تسلیم تقدیرم و شکر گوی خدای خود

ومنت دار تمام خوبیهای خدا وتو

دو چیز در حقم فراموش نشود :حلالیت و دعای خیر

باز هم وبرای آخرین بار و آخرین کلام با دل پر درد و چشمان اشک بار

می گویم : "خدا حافظ ،خدا حافظ خدا حافظ"

( بغنیتا)